DRZEWO GENEALOGICZNE Vivi Friedman wpisuje się w osobny gatunek amerykańskeigo kina zwanego "suburbian drama" i "suburbain comedy". Najbardziej znanymi przedstawicielami tego nurtu są obrazy: ZWYLI LUDZIE Roberta Redforda, AMERICAN BEAUTY Sama Mendesa, UK ŁAD E. Kazana , DALEKO OD NIEBA Todda Haynesa , DROGA DO ZATRACENIA Sama Mendesa, SĄSIEDZI Johna G. Avildsena czy MIŁEGO DNIA? Arie Posina.

W DRZEWIE GENEALOGICZNYM Friedman ukazuje nam dysfunkcyjną rodzinkę, która ma szanse na odbudowanie nadszarpniętych więzi, kiedy to pani domu w wyniku doznaje amnezji, co tworzy możliwość ponownego poukładania realcji rodiznnych. Szybko jednak okazuje się, że przezywciężenie wzajemnych niesnasek, przyzwyczajeń, fobii, uprzedzeń jest trudnejsze niż to się wydaje...

W DRZEWIE GENAELOGICZNYM konwencja dramatu rodzinnego łączy się z czarną komedią, slapstikowym humorem i przekorną satyrą społeczną. nie mniej jednak pod dość atrkacyjną formułą kryje się garść przeszarżowanych gagów, nabzyt wymyślnych sytuacjii i nadmiernej ironii, która ani na chwilę nie pozwala nam utożsamić się z problemami glównych bohaterów.

Wielkim minusem DRZEWA GENEALOGICZNEGO jest też przekombinowane i nazbyt naiwne zakończenie, którego nie ratuje nawet pewien wyjątkowo przekorny gag zaserwowany nam na koniec.

Wielka szkoda, że Vivien Friedman nie zdołała wyczarować czegoć będącego swoistym AMERICAN BEAUTY na sterydach (tam też nie brakowało kąsliwego humoru). W DRZEWIE GENEALOGICZNM brak subtelności, a cały film jest przeładowany pomysłami i problemami poszczególnych bohaterów.

W tym ciągu mniej lub bardziej udanych gagów broni się jednak kilka wyjątkowo zjadliwych scenek rodzajowych oraz świetnie dobrana obsada. Hope Davis j i Dermont Mulroney już dawno nie dostali równie pełnokrwistych i ciekawych ról do zagrania. TYm większa szkoda, że nie został im dostarczony lepszy scenariusz.

Sporym zaskoczeniem jest też dobra forma młodej części obsady z Maxem Thieriotem i Bow Wowem na czele. Smakowite epizody odegrali tu też Keith Carradine (ksiądz- fanatyk broni), Selma Blair (nauczycielka-lesbijka) oraz Jane Seymour (matka glównej boahterki filmu).

W filmie pojawiają się też Rachel Leigh Cook i Chi McBride w wyrazistych kreacjach.

DRZEWO GENEALOGICZNE to film oparty na całkiem dobrym pomysle i mający niezłą obsadę. Szkoda tylko, że zabrakło dobrego scenariusza i pewnej ręki reżyusera, który by sprawił, że film ten by się okazał czymś więcej niżpoczetem różnej jakosci gagów dotyczących życia na pozornie szcześliwych przedmieściach USA.